Evet.. Bu şehirlere şehit ateşi düştü. Anaların, babaların, eşlerin, çocukların ve kardeşlerin ciğeri yandı…
“Batman’ın Hasankeyf ilçesinde yol yapım çalışmasının emniyetini sağlayan askerlerin bulunduğu zırhlı askeri aracın geçişi sırasında PKK’lı teröristler, asfaltın altına tuzakladıkları el yapımı patlayıcıyı infilak ettirdi. Patlamada, 1’i astsubay, 6’sı uzman çavuş, 7 asker şehit oldu, 2 asker de ağır yaralandı.”
Haber sitelerine son dakika düştü bu haber, ardından hemen şehitlerin kimlikleri belli oldu, o şehirlerde görev yapan muhabirler, hemen şehit ailelerine ulaştı. Şehitlerin hayat hikayelerini, evlerini, analarını, babalarını, eşlerini, çocuklarını, yeğenlerini servis etti.
Şehitlerimizden birisi uzman çavuşluktan astsubaylığa geçmişti, diğeri bir ay önce yeni evlenmişti. Bir şehit annesi ile babası diş tedavisine gitmişlerdi, hastane dönüşü oğullarının şehadet haberiyle yıkıldılar. Bir şehidimiz ailesini görmek için izin almış, izin dönüşü yeniden birliğine katılmıştı, son kez ailesini görmüştü ama bilmiyordu o iznin son izni olacağını… Bir şehidimiz de bekardı, annesi ve babasından başka kimsesi yoktu. Bir şehidin 7 yaşındaki kardeşi, ağabeyinin askere gitmesini istemedi, sanki içine doğmuştu. Başka bir şehidimizin yeğeni ise öyle bir göz yaşı dökmüştü ki yarın tüm gazete manşetlerinde bu miniğin gözyaşları olacak belli ki…
Peki yarın şehitlerimizi memleketlerinde Türk Bayrağı’na sarılı tabut ile uğurladıktan sonra ne mi olacak?
Unutacağız… Diğerlerini unuttuğumuz gibi… Bir şehit annesinin şehitlikte ellerimi sımsıkı tutup ‘unutuyorlar bizi oğlum’ dediği gibi…
Sadece TV’lerde 2 dakikalık bir haber, gazetelerde birer gün ara ile haber, ardından protokol başsağlığı mesajları ve unutma safhası…
Bir mankenin, bir şarkıcının sevgilisini, aşkını, acısını ya da yaşadığı rezaleti 7 saat haber yapıp, günlerce konuşan ve 7 şehidimizi 7 dakika bile haber yapmayan bir medyamız var maalesef.
Hepsini yukarıdaki hayat hikayeleri ile yalnız bırakıp unutuyoruz.
Ama;
Bu sefer unutmayalım, bu sefer daha çok acımızı haykıralım, alışmayalım acıya, gözyaşına…
Ne istiyorum biliyor musunuz? Allah’tan tek dileğim teröre destek veren, yataklık yapan, göz yuman kim varsa kolay can veremesin...
