Sizi bilemem ama ben istemem. Kim ister ki zaten!
Uzun lafın kısası; böyle bir yaşam istemiyorsak o zaman neden yaşadığımız çevreyi kirletiyoruz. Çöpü atmak için neden yeri seçiyoruz da iki adım daha atıp hop basket deyip, çöp kovasına atmıyoruz.
Herkese sorsak yok şöyleyim, yok böyleyim efenim demeler. Ama çöpün yeri çöplüktür. Doğa değil deyince bir dalga geçecekmiş gibi bakış da işin en sevmediğim tarafı.
Yahu ülkeni seviyorsan her karışına sahip çıkacaksın. Doğayı seviyorsan, insanlığı seviyorsan, gelecek kuşaklara daha da yaşanabilir bir yaşam sunmak istiyorsan koruyacaksın. Şöyle ya da böyle, birisi yere bir çöp attığın da uyar! Ama nazik bir dille, sonra baktın olmuyor, işi yokuşa sürüyor. Bıkma! İnsanlığından da sabrından da bir şey kaybetmezsin. Mesela şöyle deyiver: “ ÇÖPÜ YERE ATTIN DEMİ O YER SEN OLSAYDIN VE BEN SENİN ÜSTÜNE O ÇÖPÜ ATSAYDIM NE HİSSEDERDİN? Ya da EVİNE BİR MİSAFİR GELDİĞİNİ DÜŞÜN AMA MİSAFİR EVİNİN MİNDERİNE BİLE OTURMADAN EVİNİ KÖŞE BUCAK TEMİZLEYİP ÖYLE OTURUYOR. NASIL BİR DUYGU ?”
“Offf sen de ne çok edebiyat yaptın!” derse “temizlik imandandır. “ demiş. Peygamber Efendimiz de. Yok, daha da anlamazsa pes etmek yok. Al çöpü çöp kovasına at. Aman ha diline de sahip çık. Kavgaya da mahal verme.
Geçtiğimiz Hafta Dünya Çöp Toplama Haftası gibi ve şimdilerde de bir sürü etkinlikle çöp toplama kampanyaları sürdürülüyor. Güzel projelere imza atıyorlar da katılımcılar. Onlara da teşekkür ederiz. Gönüllü olarak bize yaşanabilir çevre bilincini aşılamaya çalışıyorlar. Ama tüm sorunların kilidini eğitimle çözersiniz. Ne olursan ol hayat mücadelesinde yaşamak bilinciyle yetiştireceğimiz. Nesiller ve insanlarımız sayesinde gönül rahatlığıyla rahat bir nefes alabileceğimiz doğaya selamlarımla…
“DOĞA İNSAN OLMADAN DA YAŞAR; AMA İNSAN DOĞA YOK OLDUKTAN SONRA YAŞAYAMAZ.”
Paul Ehrlich ‘ in bu sözü hepimizin kulağına küpe olsun.