Yüceler yücesi Allah’a dualar eder, ancak musibetten kurtulmak için hiçbir şey yapmaz. Sizleri birazdan çok anlamlı bir hikaye ile baş başa bırakacağım. Okuyunca istemsiz bir şekilde diyeceksiniz ki: ‘Önce sen gerekeni yap, dua et ve sonra gerisini Allah’a bırak.’
Baba ve küçük oğlu bir gün göle balık tutmaya giderler. Göl kenarına da çadır kurarlar. Sabah oltalarını göle atıp çadıra dönerler. Bir saat sonra, oltalarını kontrol ederler, dört beş balık takıldığını görürler.
Çocuk babasına:
– Baba, ben balıkların oltaya takılacaklarını biliyordum.
Babası sorar:
– Nereden biliyordun bakalım?
Çocuk cevap verir:
– Dua ettim; oltaya balık takılsın diye de ondan.
Oltayı tekrar hazırlarlar ve yakaladıkları balıkları yemek için çadıra dönerler. Yemekten sonra oltayı tekrar kontrol ederler, oltaya yine balıklar takılır.
Çocuk:
– Ben biliyordum ki balık takılacağını.
Babası sorar:
– Nereden biliyordun yine bakalım?
Çocuk cevap verir:
– Yine dua ettiğim için balıklar takıldı.
Oltayı tekrar göle atıp, çadırlarına dönerler. Yatmadan önce göle inip, oltayı kontrol ettiklerinde hiçbir balığın yakalanmadığını görürler.
Çocuk:
– Ben balıkların yakalanmayacağını biliyordum.
Babası sorar:
– Nereden biliyordun?
Çocuk cevap verir:
– Çünkü bu sefer dua etmedim de ondan.
Babası:
– Niye etmedin bakalım?
Çocuk:
– Çünkü bu sefer oltaya yem takmayı unuttun da ondan dua etmedim.
Çocuk aklı bile akıl olmadan duanın yetmeyeceğini bilir.
