1 Mayıs 1886'da Amerika İşçi Sendikaları Konfederasyonu önderliğinde işçiler günde 12 saat, haftada 6 gün olan çalışma takvimine karşı, günlük 8 saatlik çalışma talebiyle iş bıraktılar. Chicago(Şikago)'da yapılan gösterilere yarım milyon işçi katıldı. Luizvil'de (Kentaki) 6 binden fazla siyah ve beyaz işçi, birlikte yürüdü. O dönemde Luizvil'deki parklar, siyahlara kapalıydı. İşçiler, sokaklarda yürüdükten sonra hep birlikte Ulusal Park'a girdi. Her eyalet ve kentte, siyah ve beyaz işçilerin birlikte yaptığı gösteriler, gazeteler tarafından, 'Böylece önyargı duvarı yıkılmış oldu' şeklinde yorumlanmıştı.
Bu gösteriler 1 Mayıs'ı izleyen günlerde tüm harareti ile devam etti ve 4 Mayıs'ta kanlı Haymarket Olayı'na yol açtı.
Uygulanan yasal baskılarla bu gösterinin tekrarlanması engellendi. 14 Temmuz - 21 Temmuz 1889 da toplanan ikinci Eternasyonal’de Fransız bir işçi temsilcisinin önerisiyle 1 Mayıs gününün tüm dünyada "Birlik, mücadele ve dayanışma günü " olarak kutlanmasına karar verildi. Böylece ikinci gösteri 1890 yılında yapılabildi.
Zamanla 8 saatlik işgünü birçok ülkede resmen kabul edildi. 1 Mayıs böylece işçilerin birlik ve dayanışmasını yansıtan bir bayram niteliğini kazandı. Günümüzde sosyalist ülkelerde Çin Halk Cumhuriyeti, Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, Laos, Küba Venezuela, Nepal, Bolivya, Vietnam ve daha birçok ülkede tatil günü olan 1 Mayıs'ı işçiler tarafından büyük kitle gösterileriyle kutlanır. Bazı ülkelerde 1 Mayıs siyasal bir eylem biçimini de alır.
İşçi ve emekçiler tarafından dünya çapında kutlanan, birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele günü. Dünya üzerindeki pek çok ülkede, resmî tatil olarak kabul edilmektedir. Türkiye'de ilk kez 1923'te resmî olarak kutlanmıştır. 2008 Nisan'ında, Emek ve Dayanışma Günü olarak kutlanması kabul edilmiştir. 22 Nisan 2009 tarihinde TBMM'de kabul edilen yasa ile 1 Mayıs resmi tatil ilan edilmiştir.
Zaten bildiğiniz bilgileri hatırlattıktan sonra ülkemizde kutlanan 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü kutlanırken, bazı illerimizde hala çatışmalar çıkaranları hayretle izliyorum; insanlar bayram kabul ettiği günü nasıl kavgaya dönüştürür? Devletin polisine yönelik çatışma halini almasını isteyen artniyetli insanların nasıl olur da provakasyonuna kapılır. Bayram gününü zehire çevirir anlamakta güçlük çekiyorum.
1 Mayıs Emek ve Dayanışma Gününü kavgaya çatışmaya dönüştürenleri kınıyorum. Devlet bayramını kutlamak isteyenlere ‘’buyrun sizler için ayrılan yerler buralar buralarda kutlaya bilirsiniz’’ diye yer gösteriyor. Buna rağmen nedir bu bazı illerde bazı insanların ille de burda yapacağız diye tutturması. Anlaşılmıyor. Bayramın bir arada coşkuyla kutlanmasından önemli ne var? Tek sorun yer mi?
Öte yandan 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü‘nü Kayseri’de dostluk ve barış çerçevesinde çeşitli etkinliklerle kutlayan işçiler, işte böyle olmalı dedirtiyor. Ben de bütün işçilerin bayramını kutluyorum sağlıkla kalın.
