23 Nisan 1920 yılında Ankara’da Türkiye Büyük Millet Meclisi açıldı. Türk devletinin temelleri atılırken Ankara fiilen de başkent haline geldi. 13 Ekim 1923’te ise İsmet İnönü’nün hazırladığı kanun teklifi Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde kabul edildi. Bir maddeden oluşan ‘Türkiye Devleti’nin başkenti Ankara’dır.’ ibaresinin yer aldığı kanunun yürürlüğe girmesiyle Ankara, Türk devletinin resmen başkenti oldu.
Kurtuluş Savaşı sırasında yaşanan birtakım yenilgiler ve düşman askerinin yavaş yavaş Ankara’ya yaklaşarak top seslerinin duyulması üzerine Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde tartışma başladı. Bunun üzerine meclisin boşaltılarak Kayseri’ye taşınması gündeme geldi. 22 Temmuz 1921 yılında meclisin Kayseri’ye taşınması kararı hükümet tarafından alındı. Ardından 27 Ağustos 1921’de Mustafa Kemal Paşa, Milli Müdafaa Vekili Refet Paşa’ya telgraf çekerek meclisin mecburiyeti halinde Kayseri’ye taşınması gerektiğini iletti. Alınan bu karar mecliste tepkiyle karşılandı.
Meclis teklifi kabul etmedi
Erzurum Mebusu Mustafa Durak Bey ‘Biz buraya ölmeye geldik! Kayseri’ye kaçmaya değil! Bilakis, silahlanıp hepimiz düşmana karşı gideceğiz!’ diyerek mecliste ilk tepkisini gösteren kişi oldu. Bunun üzerine yalnızca ailelerini Ankara’dan göndermeleri önerisi sunulunca teklif kabul edildi. Ardından cepheden haber gönderen Fevzi Çakmak Paşa durumun çekilmeyi gerektirmeyecek kadar kötü olmadığını belirtmesi üzerine Mustafa Kemal Paşa karargâhı ile cepheye giderek durumu yerinde inceledi. Telgraf emrini geri çekti.
Kayseri’nin stratejik konum olarak düşman ordusunun işgal ettiği Batı Anadolu’dan uzak olması, dağlık yapısı, cephelere erzak ve mühimmat konusunda güvenli olması gibi sebeplerden meclisin taşınması konusunda seçenek olarak yer alsa da Ankara’nın Türkiye’nin merkezi konumunda yer alması, batı ve doğu ile iletişiminin daha hızlı olması başkent tercihini etkiledi. Kayseri, milli mücadeledeki rolü ve Anadolu’nun önemli şehirlerinden biri olarak gelişimini sürdürdü, ancak başkentlik görevini üstlenmedi.
