Bir dere kenarında yüz üstü yatar vaziyette cansız bedenini buldular Leyla’nın…
Artık bir çift laf edelim…
Ulusal bir gazetenin manşeti ile giriş yapayım…
‘KOPSUN KIYAMET…’
Bu ülkede insan kılığına girmiş soysuzlar bir haftada iki çocuğuma kıydılar. Önce Eylül’ü sonra Leyla’yı katleden yaratıklar insanı, insanlığa lanet ettirdi.
Ah be Leyla, senin o boncuk gözlerinin aydınlatamadığı dünyamızda boğuluyoruz şuan…
Herkese doğan güneşin senin tenine değemediği her an yanıyoruz, tutuşuyoruz, dünyayı sana çiçek bahçesi yapamadığımız için affetme bizi…
Nazar değmesin diye boynuna nazar boncuğu asılan boncuk gözlü Leyla…
Affetme bizi…
Şimdi ne yazsak, ne söylesek, neye yansak az gelir.
Senin sonsuzluğa kapanan gözlerinle kapandı tüm umut kapılarımız...
Gül güzeli Leyla….
Mekanın Cennet olsun, cennet bahçelerinde koşup, oynayasın…
İnsanlık da Leyla’nın o boncuk bakışlarını hafızasına kazıyıp, onu ve yaratıkları hiç unutmasın…
