Yukarıda ki metni ''Onedio' adlı siteden aldım. Geçen yıl meydana gelen bu olayı takip etmiştim. Eminim okuduğunuzda üzülebileceğiniz ''yazık olmuş'' diyebileceğiniz bir olay. Bu olayların daha nicesi var. Artık çocuklarımızı sokağa bırakamaz olduk. Bırakın sokağa çıkarmayı evinde akrabasıyla bile bırakmayan insanlar var.
Girdiğim taciz duruşmalarında çocukların yaşadığı o strese, o sıkıntıya, o bunalıma kendi gözlerimle şahit oluyorum. Küçücük bir kız çocuğu düşünün. Asansörde tacize uğruyor. Bir daha tek başına asansöre binebilecek mi o kız? Hayır. Tek başına belki bakkala bile gidemeyecek.
Başka bir dava da bir erkek çocuğu... Yaşadıklarını belli bir kısma kadar anlattıktan sonra sanki kendi suçuymuş gibi ağlayıp anlatamaması... Ne olacak ilerde peki. Nasıl bir hayatı olacak bu çocukların. Sonu meçhul !
Ülkemiz de taciz ve tecavüz cezalarının yeterli olmadığını düşünüyorum. Bu insan bile olamayacak sapkınlar, iyi halden, takım elbise giydi diye, pişman oldu diye, hatta deli ayağına yatıp rapor aldı diye serbest bırakılıyor, ceza indirimi alıyor. Sonra ne oluyor ne değişiyor. Hiç bir şey. Değişen sadece küçücük çocukların, genç insanların hayatlarının bir daha düzelememek üzere yok olması.
Benden size bir tavsiye. Ülkemiz de çocuğa yönelik bu kadar taciz, tecavüz olayları varken, çocuklarınıza kendilerini nasıl koruması gerektiğini öğretin. Mesela bir erkek çocuğuna ''göster amcana pipini'' demeyin. ''Bir amca pipini görmek isterse açma ve hemen bize söyle'' diyin. Bir kız çocuğuna ''hanimiş kutusu'' demeyin. ''Kızım o senin vajinan ve bu kadınlara özgü bir organ, bu senin özel bölgen. Tanımadığın insanlar senin özel yerlerine dokunursa bağır ve hemen ailene, öğretmenine söyle'' diyin. Çocuklarınıza vücutlarını olduğu gibi öğretmekten ve yabancı kişilerin nerelerine dokunursa sorun olabileceğinden bahsedin. Utanmayın. Başka türlü kendilerini korumayı öğrenemezler.
