Ne değerli bir kelimedir.

İçinde hem uzun bir süreci barındıran, hemde kısacık anı... Uzun bir çizginin iki ucu gibi; başlangıç ve bitiş.

Daha yaşanacak çok şey var dediğimiz düşler misali.

Biz mi hızlı yaşıyoruz yoksa mesafeleri mi kısalttık dersiniz. Koşturuyoruz her birimiz değil mi? Bir yerlere geç kalmış gibi.

Unutmadığımız hep aklımızda olan sevdiklerimizi beklemeye alarak.

Kimimiz hırsla,

Kmimiz mecburca,

Kimimiz belirsizce,

Kimimiz için de değerle!...

Ama seviyoruz bizler zaman içinde yaşamayı.

Acılara, kederlere, sıkıntılara rağmen. Buluyoruz aralardan iki dudağımızın arasına yerleştirebildiğimiz tebessüm ettirecekleri.

İnişlerde de başarılıyız; tırmanışlarda tutmayın bizi uçarız.

Ama aralarda kalmaktan hep korkarız. Hedef belirlediğimiz zirvede olmak hepimizin erişilmesi zorda olsa hayali değil mi?

Ah birde o zirveden indirilmeden inmeyi de becerebilsek.

Hayali zamana, zamanı hayale bırakarak.

Bırakmalıyız bazende be azizim!

Yetişemeyeceğimize aklımız kessede,

Sevdiklerimizi askıya alsakta,

Yakalamayı başarabildiğimiz o koltukları da,

Sevdiğimizden, canını yakmayı başardığımız ilişkilerimizi de,

Almak için kendimizle mücadele ettiğimiz o en güzel arabayı da,

İçinde sadece bir tek odasında oturabildiğimiz bilmem kaç metre kare olan o evi de...

Bizi daraltan zamandan, yaşamak için nefes almalıyız.

Hayat bir yerde noktayı koymadan bize,

Buraya kadar; buyurun son durak demeden, ZAMAN.

Çünkü;

Biz hayır demeyi,

İşim var emeyi,

Olmaz! Demeyi beceremeyen insanlarız.

Hep zannettik ki; ben iyiysem herkes mükemmel...

Ben kırmazsam kimse de benim canımı yakmaz...

Ben üzmezsem asla üzülmem.

Ama öyle değilmiş!

Hayat düzeneği herkes için aynı işlesede,

Zaman herkesin içinde bir başka ilerlermiş...

Sizleri bilemem ama benim nacizane fikri beyanımdır;

İçine sindirerek yaşadığın hayatın, vicdanının rahatlığı ile yaptığın işinin, hayatın sana değil de senin ona yapacağın “KAPANIŞ” tır jübile!

“Yaşadığım hayatı değiştirmeye, kendimi dönüştürmeye hazır mıyım?” diye sormak için hiçbir zaman geç değil.(Hz. Şems)

Saygı ve sevgilerimle...