Ego çevre etkisiyle de oluşabilir. Etrafınızdaki insanlar sürekli sizi övüp yaptığınız hiçbir olumsuzluğa toz kondurmuyorsa buda sizde ego oluşmasına neden olabilir. Egoist insanlar “kendimi seviyorum, kendime saygı duyuyorum” diyerek egoistliğin kötü bir şey olmadığını belirtmeye çabalarlar. Egoist kişiler olabildiğince gururlu, öfkeli ve kibirlidirler. Kurmuş oldukları ben merkezli dünyalarında kendilerinden başka kimseyi sevmezler. Ukala ve kendini her zaman daha iyisine layık görme durumu vardır.
Konuştuğu hemen her cümleye “ben” olarak giriş yapıyorsa bir insan ciddi egoistlik belirtisidir. Egoist biri dünya kendi etrafında dönüyormuş gibi herkese tepeden bakar. Egoist insanlar her şeyi kendi çıkarları için yaparlar. Bu durum onların egolarını tatmin etmelerini sağlar. Oysaki bu durum kendilerini toplumdan ayrıştırıp yalnızlığa götürür. Egodan kurtulmak için “ben” kelimesinin yerini “sen” kelimesi almalıdır. Yaptıklarınız kendi çıkarlarınız için değil toplumun yararına olmalıdır. Diğer insanlardan bir farkınız olmadığını bilip ona göre davranmalısınız. İnsanlar bu dünyada bazı değerler uğruna yaşar. İnsanda hoşgörü, kardeşlik, sevgi gibi değerler olmazsa insan hayatının ne önemi olur ki.
Bazen insan ister istemez nefsine egosuna yenilebiliyor. Bazen şeytana uyabiliyor ama önemli olan doğru yoldan vazgeçmemektir. Ne yaparsak yapalım hiçbir zaman insani duygulardan, vicdanımızdan kaçamayız. Zorda kalan biri varsa onun yanında olmak, ihtiyaç sahiplerine elden geldiğince yardımcı olmaya çalışmak insani değerlerden gelir. İnsan ancak toplum içinde değerleri ölçüsünde yaşayabilirse insan kalır.
Ne olursa olsun egoist biri olmamalıyız. Değerlerimizden de vazgeçmemeliyiz. Unutmayalım ki ego yüceltmez, küçültür...
