Üzerinden tam 50 gün geçti…
50 günde 3 bin 174 vatandaşımız hayatını kaybetti.
İş yerine gelirken, şöyle caddelere, sokaklara göz gezdirdim…
Her yer bomboş, etrafta kuş seslerinin dışında tek tük insanlar var…
50 gün önce ne hayaller, ne planlar yapıyorduk, ne umutlarımıza, ne telaşlarımız vardı…
Gözle görülmeyecek olan küçücük bir virüs, tüm dünyayı al aşağı etti.
Dünya genelinde 3 milyon insan hayatını kaybetti.
Düşünebiliyor musunuz?
Sadece sayıdan ibaret oldu artık, düşerse seviniyor, çıkarsa üzülüyoruz.
Sadece Türkiye’de 3 bin 174 can, anne, baba, kardeş kaybettik…
Atalarımızı kaybettik ama bunun farkında bile değiliz, çünkü hepimiz can derdine düştük.
Ama vurdumduymazlığın da en cahilini yaşıyoruz…
Kayseri’de ne acı ki 15 yaşındaki bir kız çocuğu tüm akrabalarını ziyaret ederek, 30’u aşkın akrabasına temasla virüs bulaştırmış…
Evet bir süre daha böyle gideceğe benziyor…
Yetkililerimizin dediği gibi, biraz daha dişimizi sıkalım, biraz daha evde kalalım ve bu virüsten kurtulalım…
Ertelediğimiz hayallerimizi, planlarımızı gerçekleştirmek istiyorsak ve özellikle yaşamak istiyorsak lütfen tedbirlere uyalım…
Kendimizi düşünmüyorsak bile ailemizi düşünerek temastan kaçınalım…
Sağlıkla kalın…
