- yüzyılda yaşamış Muhyiddin Abdal'ın muhteşem dizeleri…
Kafanızdan saatlerce çıkmaz bu dizeler. Siz dönüp dururken bir odanın içinde, kafanızda gezinir o dizeler de.
Verdiği huzuru anlatmaya kelime bulamıyorum.
Hayat koşturmacanız içinde sadece bir an, bir kaç dakikalığına durup her şeyi ama her şeyi, varlığınızı bile sorgulatan sözler.
Aslında bestelenmiş müzik ile dinlediğinizde beni daha iyi anlayacaksınız.
Kendi kendinize sarılıyorsunuz.
Bir kesim tarafından başka yerlere çekilse de bu dizeler ile Fİ dizisinde tanıştım. Bu dizeler bana sadece ve sadece insan olmayı hatırlatıyor.
Vefasız, hayırsız insanları hatırlatıyor…
Acımasız insanları hatırlatıyor…
Duygusuz, ruhsuz insanları hatırlatıyor…
Ve masum, saf insanları hatırlatıyor…
Bildiğimi zannederken hiç bilmediğim insanları hatırlatıyor…
Yani kısaca sözleri ne kadar yalınsa, anlamı da bir o kadar derin bir beste…
Tıpkı insan gibi…
