Bazı olaylar karşısında sevinir, bazı olaylar karşısında üzülür bazen de içinde bir acıma duygusu belirir. Merhamet de insanın sahip olduğu en güzel duygulardan bir tanesidir.
Merhamet etmek insanın en büyük erdemidir. Af dileyen bütün gönüllerin özgür bırakılmasıdır. Sokakta açlıktan çöp karıştıran çocuğa duyulan üzüntüdür. Çalmamak hırsızlık yapmamaktır.
Hz. Ebu Hureyre (r.a.) anlatıyor:
"Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu. 'Biri yolda yürürken çok susadı. Derken bir kuyu buldu.
İçine inip su içti, çıkınca susuzluktan soluyup toprağı yemekte olan bir köpek gördü. Adam kendi kendine bu köpek de benim gibi susamış deyip tekrar kuyuya indi, ayakkabısını su ile doldurup ağzıyla tutarak dışarı çıktı ve köpeğe su verdi. Allah onun bu davranışından dolayı razı oldu ve onu bağışladı.
Sahabe sordu: "Hayvanlara iyilik yapmaktan dolayı bize sevap var mı?" O cevap verdi: "Her yaş ciğer (canlı) için bir sevap vardır." (Buhari, Şirp, 9; Müslim, Selam, 153)
Hz. Ömer (r.a.) anlatıyor: Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu. "Merhamet etmeyenlere (ahirette) merhamet olunmaz. Bağışlamayan kimse bağışlanmaz. Tövbe etmeyen kimseden tövbe kabul edilmez.”
Eğer bir insanın merhameti kalmamışsa bütün kötülüklerin sahibi olmuştur o kişi.
O yüzden siz siz olun merhametinizi öldürmeyin…
