Sosyal medya hayatımızda yokken kafamız çok daha rahat, zamanımız oldukça boldu. Hatta bilgisayarımızın, internetimizin ve cep telefonumuzun olmadığı zamanlarda ailelerimiz ile yüz yüze bakar, sohbet ederdik.

Gözlerimiz çok sağlıklıydı, çünkü bugünlerde olduğu gibi 12 saat bilgisayar ekranına bakmıyorduk.

Mahalle arkadaşlarımız vardı. Gerektiği zaman yan mahalle ile hep birlikte toplaşır akşama kadar top oynardık, gerektiğinde bir simidi bölüşür yerdik.

O dönemlerde sosyal ağlardaki kabarık arkadaş listelerimiz yoktu ama az sayıdaki dostumuz ve ailemizle çok daha gerçek ve mutlu anları paylaşıyorduk.

Arkadaşlarımızla buluşur, yeni yerler keşfederdik. Kayserimizin bilinmeyen tarihi yerlerini gezerdik, şimdi ise internete giriyoruz, tarihi eserlerimize oradan bakıyoruz.

Bol bol kitap okurduk, birbirilerimize kitaplar hediye eder, okuduktan sonra o kitapları birlikte yorumlardık.

Aslında bu hikaye uzar gider de kısacası şimdi bilgiye ihtiyacımız olmadığını görüyoruz.

Toplum sosyal medya ile birlikte beğenilme arzusu ve ilgiye aç resmen.

Allah sonumuzu hayreylesin.