Bu okullarda okumak kolay değil. Kazanmak hiç kolay değil. Tabi sorular avucuna gelenler hariç. Düşünsenize koskoca okullardan bir çocuğun bile bu sınavlara yatıp kalkıp çalışıp emek verip kazandığını ve bu darbecilerle hiçbir ilgisi alakası olmadığını… O bir çocuk içinde değmez mi? Darbeyle ilgisi olmayan, bu suça, bu hainliğe karışmamış çocuklarımıza, tekrar sınav yapılsın. Onlar kendilerinden eminlerdir diğerleri sınava bile girmez muhtemelen. 

Maltepe Askeri lisesinden o gün tam askeri darbe girişiminin olduğu gün diplomasını alan sevinçle memleketine gelen bir çocuktan bahsedeceğim. Darbeyi televizyondan öğrenen Maltepe Askeri Liseli bir çocuktan. Bu çocuğun o okulu kazanma hikayesini de biliyorum, hayallerini de. .. 

İlkokula giderken çok zeki bir çocuktu. İyi bir okul kazanacağı barizdi. Kimse ona ders çalış demedi hiçbir zaman. Çünkü o zaten ders çalışması gerektiğini bilirdi. Sınavı kazandı… Maltepe Askeri Lisesini kazandı, çok heyecanlıydı. Oraya gidip geldiğinde soluk soluğa anlatırdı neler yaptıklarını… Her geldiğinde memlekete ilk kez duyacakmış gibi sorardı ailesi, ‘neler yapıyorsunuz orada zorlanıyor musun? Boyun ne kadar uzamış öyle’ Oda gülümseyip üniformalı fotoğraflarını gösterirdi. Ailesi, keyiflenirlerdi, gurur duyarlardı onunla. Bir gün asker olup, devlet, millet yararına çalışacağını düşünürlerdi. Sonra mezun oldu tam 15 Temmuz 2016 günü. O kara günde mezun oldu. Hiçbir şeyden habersiz diplomasını alıp o gün evin yolunu tuttu. 

Ankara’ya harp okuluna kayıt yaptıracağı günü heyecanla bekliyordu. O üniformasıyla salınacağı, onurlu bir asker olacağı günleri bekliyordu. Sonra birkaç şerefsiz darbe girişiminde bulundu. Ailesiyle birlikte şaşkın şaşkın televizyondan öğrendi neler olup bittiğini. Ne yapacağını bilemedi. Orada olup o hainlere karşı savaşmayı çok istedi. Elinden bir şey gelmeyince televizyon izlemekle yetindi. Birkaç gün sonra Askeri okulların kapatılacağı haberi geldi.

Artık hayalleri yarım kalmıştı… Neden? Haberi bile olmayan bir olaydan dolayı. Ordunun böyle yürekli çocuklara ihtiyacı var. Üniformalı teröristler yüzünden bu günahsız çocukların vebaline girilmez. Hayalleri böyle umursamadan elinden alınamaz bu çocukların. 

Bu bahsettiğim kişi benim kuzenim… Bekirhan… Şimdi elimden hiçbir şey gelmiyor. Onun ne kadar suçsuz olduğunu biliyorum. Kurunun yanında yaş da yandı tamda bu durum için kullanılabilir. 

Günahsız bir kişi bile olsa bunu araştırmak ona üniformasını tekrar giyme şansını vermek zor olmasa gerek. Çünkü Bekirhan onlardan sadece biri belki onun gibi bir sürü kişi vardır… Emekleri geri verilsin bu çocukların. Askeri okullar kapatılsın da bu çocukların hayalleri ne olacak?