Asgari ücretle çalışıp, çocuklarımızı okutuyoruz, yemiyor, içmiyoruz. O çocuklar gece gündüz, ders çalışıyorlar, bazıları da gündüz ders çalışıp, gece işe gidiyor.
Sonra 1 dakika geç kaldı diye kapıda kalıyor. Hayalleri, umutları, geleceği, o kapının arkasında kalıyor.
Vicdanınız rahat mı bilmiyorum ama hiçbir insan bilerek sınavına geç kalmaz. Nerden biliyorsunuz o geç kalanların kendi hataları yüzünden geç kaldıklarını? Dünyanın bin türlü hali var. O insanlar ister miydi en az bir yıllık emeklerinin boşa gitmesini?
Söylenecek çok şey var amaa....
Yaşadıkça, yoruldukça, kırıldıkça anlıyor insan. En ağır yük, insanmış insana...
