İşte tıpkı bu şarkıdaki gibi her şeye rağmen kendini yenileyen, çok güzel, çok güçlü bir kadınla tanıştım geçtiğimiz günlerde.
O kadar sıcak, umut dolu ve aydınlık bir öyküsü vardı ki.
Bir yanı kansere rağmen öğrenme aşkıyla tutuşan, bu yüzden her branştan kursa gidip bir sürü sertifika alan bir öğrenciyken, diğer yanı ‘’ Hastalığımı sınavlara hazırlanan çocuklarım duymasın, üzülürler, derslere adapte olamazlar” diyerek saklamaya çalışan merhametli bir anne…
Sevgili Nalan teyze…
Ben boğazım düğüm düğüm olmuş onun yaşadıklarını, dönüm noktalarını, çaresizliklerini dinlerken, onun bir an duraksayıp ‘’ Bir çay daha içer misin kızım? ‘’ deyişi aklıma geldikçe ister istemez kıvrılıyor dudağımın kenarı. Ne güzel bir insan Kurduğu her cümle, bana kendimi daha güçlü hissettirdi, merhametle sardı yüreğimi, içimi ısıttı.
Büyüsünü bozmak istemiyorum. Bu yüzden hikayesinin detaylarını toparlayınca en kısa zamanda burada paylaşacağım. Ve emin olduğum bir şey var. O da şu: Herkes ne ile uğraşıyorsa onun işçisi bu hayatta. Ve o iş eğer iyi/faydalı bir iş ise, onu ancak sevmek ve ümidi kesmemek güzelleştirir.
Şimdilik hoşaçakalın…
