ŞİRKET YÖNETİMİ İÇİN KAYYIM TAYİNİ
Madde 133 - (1) Suçun bir şirketin faaliyeti çerçevesinde işlenmekte olduğu hususunda kuvvetli şüphe sebeplerinin varlığı ve maddi gerçeğin ortaya çıkarılabilmesi için gerekli olması halinde; soruşturma ve kovuşturma sürecinde, hâkim veya mahkeme, şirket işlerinin yürütülmesiyle ilgili olarak kayyım atayabilir. Atama kararında, yönetim organının karar ve işlemlerinin geçerliliğinin kayyımın onayına bağlı kılındığı veya yönetim organının yetkilerinin tümüyle kayyıma verildiği açıkça belirtilir. Kayyım tayinine ilişkin karar, ticaret sicili gazetesinde ve diğer uygun vasıtalarla ilan olunur.
(2) Hâkim veya mahkemenin kayyım hakkında takdir etmiş bulunduğu ücret, şirket bütçesinden karşılanır. Ancak, soruşturma veya kovuşturma konusu suçtan dolayı kovuşturmaya yer olmadığı veya beraat kararının verilmesi halinde; ücret olarak şirket bütçesinden ödenen paranın tamamı, kanunî faiziyle birlikte Devlet Hazinesinden karşılanır.
(3) İlgililer, atanan kayyımın işlemlerine karşı, görevli mahkemeye 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu ve 29.6.1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre başvurabilirler.
(4) Bu Madde hükümleri ancak aşağıda sayılan suçlarla ilgili olarak uygulanabilir.
a) Türk Ceza Kanununda yer alan,
1. Göçmen kaçakçılığı ve insan ticareti (Madde 79, 80),
2. Uyuşturucu veya uyarıcı Madde imal ve ticareti (Madde 188),
3. Parada sahtecilik (Madde 197),
4. Fuhuş (Madde 227),
5. Kumar oynanması için yer ve imkân sağlama (Madde 228),
6. Zimmet (Madde 247),
7. Suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama (Madde 282),
8. Silahlı örgüt (Madde 314) veya bu örgütlere silah sağlama (Madde 315),
9. Devlet Sırlarına Karşı Suçlar ve Casusluk (Madde 328, 329, 330, 331, 333, 334, 335, 336, 337),Suçları,
b) Ateşli Silahlar ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanunda tanımlanan silah kaçakçılığı (Madde 12) suçları,
c) Bankalar Kanununun 22 nci Maddesinin (3) ve (4) numaralı fıkralarında tanımlanan zimmet suçu,
d) Kaçakçılıkla Mücadele Kanununda tanımlanan ve hapis cezasını gerektiren suçlar,
e) Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 68 ve 74 üncü Maddelerinde tanımlanan suçlar.
Yukarıda bahsedilen kanun maddesine göre Devlet ülkesini korumak ve vatandaşının menfaatlerini güvence altına almak için bu madde kapsamında hareket etmek için olumlu bir yasa yapmıştır. sadece buradaki görünen sıkıntı yukarda atılı bulunan suçların kesin olarak ispatının yapılmadan şirketlere el koyarak hem şirket tüzel kişiliğini hem de çalışanları mağdur etme durumu olarak ortaya çıkabilir. Devlet kayyım atarken bu şirketlerin kapatılmasına hüküm verirken, iş isthdamı nın aratacağını göz önünde bulundurarak hareket edecektir. Umut edilir ki ülkemizin hayrına hareket edilir.
