Çok iyi ve ödüllü bir radyo sunucusu olan hoşsohbet bir insanın okuduğum son kitabından bahsedeyim siz değerli okurlara…
Siyah, iki gönül dostunun naçizane muhabbetlerini konu alan, birinin hayata hep siyah bakan (siyah lakin kara değil) , diğerinin tevafukla ona yol gösterdiği, ara ara Mevlana’dan, Pir’den, Lokman Hekim’den sözler ve nasihatlerle örneklendirmeler vermiştir. Aslında birçoğumuzun bildiği şeyleri bir muhabbet edasıyla bizlere sunuyor.
Tevafuk diye bölüm bölüm ayırdığı kitabın 9. Bölümünde “camın enfes şekiller almasına alevin olmazsa olmazlığı gibi ve daha birçok güzelliğin temelinde, hep ıstırap vardır biraz” diyerek ne güzel “her zorlukla beraber muhakkak bir kolaylık vardır” konuyu bağlamış. Hifahatun ve Hz.Süheyb’ in o güzel hikâyesini bir de bu kitaptan göz gezdirin derim.Ve final de sizi bekleyen o Sultan Süleyman şiiriyle kitaba güzel bir son vermiş.
Bu güzel kitabın yorumuna, bugün günlerden “Nazım” demek isterim. Bugün ölüm yıldönümü olan Nazım Hikmet’i de saygıyla anıyoruz.
Dostlukçok farklı bir kelam. Herkes için farklı tablolar canlanır gözlerde. Dost dediğiniz insanı seçemezsiniz bazen, bi bakarsınız çok gülüp eğlendiğiniz, bi bakarsınız ağlayabildiğiniz.
Belki de birçok nitelik yazabiliriz buraya lakin bende en önemlisi anlaşılmak için çaba göstermediğindir. Hepimizin gönül dostlarıyla beraber, iyi okumalar dilerim.
