Bir Güneş’in enerjisine, ışığına, batırmaz dikenlerini, bir Güneş’in ilgisine bırakır kendini…ve zamanı geldiğinde en güzel renklerle çiçek açarlar.
Güçlü insanlarda böyledir biraz…
Zor yollar onlar içindir. Başkalarıyla değil kendiyledir yarışları, kendi değerlerini bilirler. Neleri atlatıp, üstesinden geldiklerinin farkındalardır ve artık şaşırmama evresine ulaşmışlardır.
Dışarıya karşı duvarları olan, sevdikleri, benimsedikleri insanlara yüreklerinde yer verip, vefa nedir iyi bilirler.
Bu hayatta olmayacak hiçbir şeyin olmadığının farkındadırlar. Doğru yerde durup hayatı dengede tutmayı, susmayı, tevekkülü, başkalarının sabredemedikleri olaylara en yüksek seviyede sabretmesini bilirler. Kendilerini göstermek için özlerinden vermemek gerektiğini bilincindedir ve ona göre yaşarlar.
Kaktüs yetiştirenlere bakıyorum da, birçoğu gerçekten bilincinde. Çok şey verip te, hiçbir şey beklememenin…
Güne güzel bir motto ekleyip, yazımıza bir renk katalım. Sevin azizim, güzel sevin. Beklentisiz, çıkarsız, değiştirme çabanız olmadan, olduğu gibi. Hayat kısa, kuşlar uçuyorken hala, gökyüzü olabildiğine maviyken, sevin, sevilin…