Yardımlaşmanın en uc noktaya ulaştığı, varlığın neden olduğunun sonuçlandığı bu ayda ne kardeşliğin ne de dostlukların son bulmaması, kin ve nefretin ortadan kalkması daha çok insanı duyguların bir arada olması gerekiyor.
Ramazan ayı, ezanın aşkla beklendiği, gün ne kadar hızlı geçerse geçsin iftar vakti sofralarının başına oturduğumuz o son beş dakikanın geçme aşaması için edilen sohbetlerin tadı ve tuzudur aslında. Bir bağışlanma ayı bir dua af ayıdır.
Her ayın sultanıdır Ramazan. Geçmiş ve gelecek için bir iptir. Her ekonomik durumu iyi olmayan ülke cennet bahçesine düşmüş gibi düşündüren bu zamana dua ederek girmeli, boş geçirmemeli. Aileler daha bir aile, komşuluklar daha bir komşuluk kazanmalı.
Fakir değil bu ayda herkes zengin olmalı. Para olarak değil, bir servet olarak değil elbet, gönlü zengin olmalı insanın. Eli açık olmalı. Aslında bu tek Ramazan ayı için geçerli olmamalı. Her ay insanın gönlü zengin olmalı.
Ama biz alışmışız bu ayda komşumuza yemek vermeye, davet etmeye. Onun dışında kalan zamanlarda sadece muhabbete çağırır olmuşuz komşuları, belki de çağırmaz olmuşuz. Yolumuzu buluruz inşallah. Hak'ka uyarız. Yemeklerimizi bir ay değil on iki ay paylaşırız.
Kardeşliğimizi bir ay değil on iki ay sürdürürüz ve insanlığımızı bir ay değil tüm yıl hatırlarız. Allah bu güzel aylarda ülkemize milletimize devletimize yardım etsin. Kardeşlerimize savaş düşünenlerin düşünceleri yerin dibine batsın. Allah fırsat vermesin. Ramazan ayının bereketi ülkemin üzerinde olsun. Üç aylar tüm ayları tamamlar olsun. Allah yardımcımız olsun.
Amin.
