Osmanlı Devleti, 1299-1922 yılları arasında tüm dünyaya hükmeden ve islam hukukuna dayanan Türk-İslam devletiydi. Osmanlı Türkçesi, Arapça ve Farsçadan etkilenen 13. ve 20. yüzyılları arasında kullanılan bir dildir.
Günümüzde hala birkaç kelimesi cümlelerin arasında kullanılsa da genel olarak unutulmuş bir dil. Günümüzde kullandığımız kelimelerin Osmanlı Türkçesi'ndeki karşılıkları çok şaşırtıcı olabiliyor.
Mesela aşk kelimelerinden biri olan mübrem, vazgeçilmez anlamına geliyordu. Osmanlıca'da aşkım demek yerine 'Saadet-i Seniyyem' denirdi yani değerli, kıymetli, çok önemli anlamında. Ay yüzlü kadın anlamına gelen kelime ise 'velinimet' oluyordu.
Aile, akraba için kullanılan kelimelerden bazıları;
Aile; Fasile, usra
Amca; Amuca
Anne; Valide
Baba, Ata
Çocuk; Beççe
Dayı; Day
Kızkardeş; Kız karındaş, uht
Oğul; İbn
Torun; Hafid
Kız çocuk; Kerime
Dikkat çeken başka kelimeler;
Belediye başkanı anlamına gelen; Şehremini
Postacı; Ulak, tatar
Gebe; Abisten
Kocakarı, cadı; Acuze
Şenlik; Tarab
Çakal; Şegal
Ay; Şehr
Sabırlı; Şekiba
Utangaç; Şermende
Küfür; Şetm
Koca; Şevher
Yaşlılık; Şeyhuhet
Obur; Şikamperver
Gönlü yaralı; Şikestedil
Kılıç; Şimşir
Kusmak; Tehevvu
Öğrenciler; Telamiz
gibi toplamda 60 bin kelime bulunan Osmanlı dili, Arap alfabesiyle yazılmasına rağmen Arap alfabesi değildir. Arap-Fars dilinin uyarlamasıdır.