Sırtından vurulan kahraman bir polis şehit oldu…
Adı Atakan Arslan’dı…
Biliyorum hemen unutacağız…
Eğer şehit polisimiz kaçan şahsı vursaydı, sosyal medya yine kendi polisine saldıran, başka ülkelere karalayan karaktersizlerden geçilmezdi…
Polis gencecik birini vurdu diyeceklerdi…
Katil polis diyeceklerdi…
Polis şiddeti diyeceklerdi…
Polisimiz kalleş bir kurşuna şehit olunca, insancıl geçinen o yavşaklardan neden ses gelmiyor, neden kimse çıkıp Atakan polisi konuşmuyor…
Yakalanan şüphelinin elleri önden kelepçeli halde ekip otosuyla götürüldüğü sırada ağzından çıkardığı jiletle polislere saldırıp, tehdit ettiği ve iç çamaşırının lastik bölümünde ikinci jilet ele geçirildiğini neden kimse konuşmuyor?
Polisimize saldırmaktan vazgeçin…
Atakan Arslan 31 yaşındaydı, annesi Şükran, babası Ali, eşi Gözde, 3 yaşındaki kızı Eylül Asel Arslan…
Senin, benim, bizim ailemiz gibi, onun da kocaman bir ailesi vardı…
Bir fotoğrafa ne kadar uzun bakılabilecekse o kadar uzun bakın şehidimizin ailesi ile birlikte olan son fotoğrafına…
Çükü 45 saniyelik bir haberin ardından Atakan unutuldu…
Bakın dün de Bursa’da kavga eden iki grubu ayırmaya çalışan Erman Özcan şehit oldu… Erman da evli, 3 yaşında bir erkek çocuğu vardı…
Şimdi 3 yaşındaki yetim kalan kız ve erkek çocukların vebalini kim verecek?
Devlete, bayrağa, millete, polise, askere ihanet içinde olan her canlının hesabını TÜRK soracaktır…
POLİSİNE, ASKERİNE SAHİP ÇIK…
Can verdiğin bayrağınız, tabutunuza sarılmış, size yüce yaradan cennetten yer ayırmış… UNUTURSAK KANIMIZ KURUSUN…
