Zaman hızla ilerliyor. Biz olduğumuz yerde kalmıyoruz elbette zamanla beraber biz de ilerliyoruz. Büyüyoruz. Hatalar ya da yapılan gurur verici her şey biz ilerlerken elimizi tutar bırakmaz. Bırakmak istesek de varlığıyla var oluruz tecrübemizin. Yaptığımız hatalar da tecrübe, yaptığımız doğrular da bizim için birer tecrübe. İnsan tecrübelerinden pişmanlık duymamalı eğer tecrübe yaşanmasaydı bu dünyada olmamızın da bir anlamı olmazdı. Sadece tecrübe deyip, pişmanlık deyip geçmemeli, her gün onları birer birer elemeli insan. Doğruya böyle ulaşmalı, ben hata yaptım deyip kenara çekilmemeli. O hatadan doğruyu bulmalı, yaptığı doğruyla da gurur duymalı. Yapabildiğinin farkına varmalı. Hayata karşı pişman olmadan yaşarken istediğimizi yapmalı.
Yaptıklarımız için pişman olmak yerine yapacaklarımızı yapmadığımız zaman pişman olmalı. Vakit kısa. Dünya fani. Ömür kısa. Yaptığımız en önemli pişmanlıksa geç söylediğimiz sözler; Seni Seviyorum gibi...
Seven sevdiğine sevdiğini söylesin ki yapamadığı şey için pişmanlık duyacağına, yaptığı şey için gurur duysun.
