Maddi imkansızlıklar nedeniyle çalışmak üzere ailece 1978 yılında Mardin’den İzmir’e göç ettiklerini söyleyen Kaynak ailesinin 9 çocuğunun 4.'sü Abdülsamat Kaynak yaklaşık 1.5 ay önce hiç bilmeden hayat şansını değiştirecek adımı attı. Kaynak, bir yıl kadar önce polikistik böbrek rahatsızlığı nedeniyle böbreklerinin iflas etmesi üzerine diyalize girmeye başladı. Gönüllü olabilecek kardeşlerinin de aynı hastalıktan muzdarip olması yüzünden vericisi bulunmayan Kaynak 8 ay önce bir üniversite hastanesinde kadavra listesine yazıldı. Diyaliz seanslarına katlanamadığını belirten Kaynak, Ağustos ayı ortalarında kardeşi Abdurrahim’i (50) ağabeyi Abdülvahap Kaynak’ın (57) böbrek nakli olduğu Kent Hastanesi’ne muayene için getirdi, kadavra bağış için başvurusunu bu hastaneye aldırdı.
Sadece organ bağışından değil hayattan da umudunu kesen Kaynak hiç beklemediği bir anda gelen müjdeyle büyük şaşkınlık yaşadı. Beyin ölümü gerçekleşen bir hastanın bağışlanan bir böbreğinin Kent Hastanesi’nde uygun hastaya nakledileceği bildirildi ve aday hasta olarak çağrıldı. Abdülsamat Kaynak, yapılan tetkiklerden sonra üç aday arasından en uygun hasta olarak belirlendi ve doğum günü olan 27 Eylül’de nakil operasyonuna alındı. Genel Cerrahi Uzmanları Dr. Işık Özgü başkanlığında Dr. Uğur Saraçoğlu ve Doç. Dr. Aşkın Eroğlu ile nefrologlar, Prof. Dr. Hüseyin Töz ve Doç. Dr. Ebru Sevinç Ok’tan oluşan ekip tarafından bağışlanan böbrek Kaynak’a nakledildi.
Bağış organın hastaya doğum gününde nakledilmesinin hoş bir sürpriz olduğunu belirten Dr. Özgü, “Biz de bu sürprizi hastanın kayıtlarını kontrol ederken fark ettik.Hem hastamız hem de bizim için güzel bir anı oldu. Hastamız polikistik böbrek hastasıydı ve maalesef ailesinde verici olabilecek kişiler de bu hastalık vardı. Dolayısıyla vericisi olmayan bir hastaydı. Tek şansı da kadavraydı. Hastamız nakil sonrasında iyi, böbreği çalışıyor. Taburcu ettik” diye konuştu.
"Ameliyat masasına giderken bile inanmıyordum"
Öte yandan, kendisini hep şansız bir insan olarak niteleyen Abdülsamat Kaynak hikayesini şöyle anlattı: “Biz maddi imkansızlıklardan İzmir’e göç ettik. Geldiğimizde ben 7 yaşındaydım. Çalıştık, çabaladık, ekmeğimizi kazandık. 9 kardeşiz, dokuzumuz da polikistik böbrek hastasıyız. Ağabeyim Abdülvahap aynı dertten 2016 yılında Kent Hastanesi’nde nakil oldu, sağlığı yerinde. En büyük ağabeyimiz Abdülkadir’i ise kaybettik. Ben zaten hayata küsmüştüm. Diyaliz zordu, benim özgür ruhuma göre değildi. Ömrüm hep orada, öyle geçecek gibi geldi, Bir buçuk ay kadar önce küçüğüm Abdurrahim’i muayene ettirmek için Kent’e getirdim.
Gelince de bu hastanenin kadavra listesine adımı yazdırdım. Bağış çıkacağı konusunda hiç umudum yoktu. Doğum günüm olan 27 Eylül’de hastaneden aramışlar, telefona bakmadım. Bana ulaşamayınca abimi aramışlar o haber verdi, bağış organ çıktığını, hastaneye çağrıldığımı söyledi, inanamadım. Üç adaydık, bana uymaz diyordum. O şansı kendimde görmüyordum. Bana takılacağı söylendiğinde de inanmıyordum ameliyathaneye giderken de.
Bugüne kadar hiç kutlamadığım, hiç hediye almadığım doğum günümde bağış organ çıktı, bana hayat hediyesi geldi. Hayatımın geri kalanını planlamamıştım. Sürpriz bir hayat yaşayacağım. Bu bağışı yapan aileye minnet borçluyum, şükran borçluyum. Böbreğini taşıdığım kişi artık o bir melek olmuştur. Çünkü benim dışımda da organlarıyla hayat verdi. Çok dua almıştır. Allah geride kalanlarına sabırlar versin, mekanı cennet olsun".
