Bunlar bitince geriye ne kalır ki bizden, insanlığımızdan varlığımızdan, yaradılış amacımızdan. Yeterince ezip geçmedik mi bunları toplum olarak.

Toplum olarak, ülke olarak o kadar iğrenç bir durumdayız ki sanki hiç içinden çıkamayacakmışız gibi sürekli masumların canı yanacakmış gibi… Milyonlarca yazılar yazıldı çocuk istismarı, kadın tecavüzleri, kadın cinayetleri, hayvan katliamları hakkında. Her acının ardından eylemler, konuşmalar yürüyüşler düzenlendi. Biri artık sesimizi duyup bize yardım edecek mi? Yoksa bu katliamları dehşet içinde izlemeye devam mı edeceğiz birinin birilerinin el atması gerekmiyor mu artık?

Evet, bazı şeyleri yitirmeye başladık ama en azından yok olmayalım… Varlık amacımızdan oldukça sapmış durumdayız ama en azından doğru rotayı bulmaya çalışan insanlara yardım edilmesi gerekmez mi? Bu konuda acilen iyileştirmelere hatta yeni yasalara daha ağır cezalara ihtiyacımız var yoksa toplum olarak daha kötü durumlara düşeceğiz aramızdaki çürüklerin acilen temizlenmesi diğerlerine de ibret olması gerekiyor…