İnsan olarak, birey olarak soluk aldığımız bu Evren’de yaşamak oldukça meşakkatli. İnsan dünyaya tamamen savunmasız bir varlık olarak gelmekte fiziki ve ruh becerileri olarak kendine verilen yeteneklerin dışında önce aile eğitimi ile daha sonra yetişkin olma yolunda ilerlerken yaşantısının içerisinde gelişen olaylarla eğitiminin üzerine koyarak bu Evren’de yavaş yavaş ilerlemektedir.
Düşünsel ve fiziki becerilerini aldığı eğitimlerle tamamlayarak topluma bir birey olarak girmekte. İyi ve kötü insan etiketlerini çevresindeki insanlar yapıştırmaktadır. İyi ve kötü insan etiketini alt kategorilerine ayırarak ayrıntılı etiketleri de unutmuyoruz.
İnsan kendisine gerçekten başkasından dolanarak geliyor, başkasının insani olarak gördüğü eksiği kendisinde tamamlıyor, gördüğü yanlışın doğrusunu yapmaya çalışıyor ve böyle böyle kendi Ekvator çizgisini oluşturuyor kimsenin görmediği ama vâr olduğunu bildiği çizgisini... Keşke gördüğümüz bütün eksikleri tamamlayabilsek, yanlışları düzeltebilsek! Bunu yapamayacağımıza göre önce kendimizden başlamamız lazım. Kendi yanlışlarımızı düzeltir ‘iyi insan’ etiketini kazanabilirsek belki başkaları da bizden dolanarak kendini bulur...
İnsan olarak yaradılış amacımızı unutmadan sivri dilden, sivri düşünceden, sivri davranışlardan uzak durarak bulalım kendimizi. Çizgiyi aşmadan insani olarak sizlere eksiklerinizi yanlışlarınızı söyleyen dile getiren insanları dinlemek, söylenen şeyleri kulak ardı etmemek lazım. Durup düşünmek lazım. Sizin hissedemediğinizi göremediğinizi şeffaf gören insanlar olabilir unutmayalım...
