olmayan, ezilmişlerin, kıyıda kenarda kalmışların hikâyelerini
yazdı. Öğretmenlik deneyimi de olan yazarın bu birikimle ve güçlü gözlemleriyle hikâye ettiği kişi
ve yaşamlar bir araya geldi Soğuk Rüya’da. Hayatın bütün yükünü sırtlamış ama bir kerecik isyan
etmemiş insanları en doğal halleriyle hikâye eden İmdat Avşar, ince esprilerle, küçük ama etkili
dokunuşlarla sisteme ve halka tepeden bakanlara eleştiriler yapıp içten içe muhalif tavır göstererek
Anadolu insanının ince zekâsını ve saflığını gözler önüne serdi. Yazarımız Soğuk Rüya’yı halkın
seveceği türden hikâyelerle donatıyor. Böylece ortaya yalın anlatımıyla, yöre diliyle harmanlanmış
keyifli hikâyeler sunuyor İmdat Avşar. İlk kitabındaki başarısının tesadüf olmadığını gösteriyor.
İlimizde hikâye alanında eserler veren ender yazarlardan olan İmdat Avşar, ulusal ve uluslararası
alanda hem kendi isminden hem de Kayseri isminden bahsettirmiş oldu.
İki kitabı peşpeşe çıkan bir yazarımız vardı 2012’de. Bir anlamda 2012 Sergül Vural yılı oldu. Önce
“Sızı” ismini verdiği deneme kitabıyla, içinden geçen en samimi en sıcak duygularla hayata, dünyaya,
dostlarına, yaşadığı kente ve Erciyes’e nasıl baktığını, içindeki sıcacık duygularla oluşturduğu şiirsel
metinlerle süslediği bir “Sızı” idi Sergül Vural’ın kitabı. İkinci kitabı ise daha önce şiir kitaplarıyla
karşımıza çıkan Sergül Vural’ı roman yazarı olarak okurlarını şaşırtan ve memnun eden bir çalışmayla
“Siyah Elmas/ Hz. Bilal” ile karşımıza çıktı. Birkaç ay arayla çıkan iki kitap 2012’yi Sergül Vural’ın
özyaşamında daha bir değerli yaptı.
Dileriz 2013 daha verimli geçer ve yazarlarımızın daha üretken olduğu çalışmalarının karşılıklarını
gördüğü, hem şehrimizin hem şehrimizdeki edebiyatın daha da güçlendiği bir yıl olur.
Bütün beklentilerimizi yazarlarımıza, şairlerimize yükleyip onlardan üretken olmalarını beklerken
biraz düşünüp şehrimize de şöyle bir bakmak lazım. Kayseri’de on’un üzerinde dergi çıkıyor. Kitaplar
çıkıyor, bunlar sevindirici şeyler. Kitapevi sahibi dostlarla konuştuğumuzda kitap satışının Kayseri’de
şehir nüfusunun yüzde 3’üne bile tekabül etmediğini tespit ediyoruz. Türkiye ortalamasında
kitap okuru yüzde beş iken ( Ne kadar vahim! ) Kayseri’nin 3’te kalması, ülke ortalamasını bile
yakalayamaması düşündürücü. Kimseyi okumaya zorlayamayız elbette. Ancak okumayı hayatımızın
bir parçası olarak görmememiz, ‘kitap’ı ihtiyaç listemizde on- on beşinci sıraya koymamız da her şeyi
özetliyor aslında.
“İlim ve sanat değer görmediği yerden göç eder.” Özdeyişini hatırlarsak bütün korkumuz dergilerin
yavaş yavaş kapanması ve yazarlarımızın yazmaktan vazgeçmesidir. Ancak az çok ciddi okur ve yazar
olan kişiler yazmaktan vazgeçilmeyeceğini bilir; bu dergilerin ve yazarların en azından şehrimizi terk
etmeye başlayacağını da öngörülecektir. Örnekleri de yok değil.
Şehrimizin edebiyat envanterini elbette tutanlar vardır. Ama bunlar kimlerdir şu an bilemiyoruz.
Sadece bildiğimiz Yusuf Akdamar var, özgayretleriyle bunu yapıyor. Ama ne TYB Kayseri Şubesi ne
Kayseri Şairler, Yazarlar ve Sanatçılar Derneği ne Kayseri Kültür Derneği ne Belediye Kültür İşleri ne de
başka bir kurumdan böyle bir çalışma içinde bulunduklarına dair bir duyum almadık. Umarız vardır ve
bilmediğimiz, atladığımız, kitap, dergi çalışmalarına da yer veririz.
Biz yine de umutlarımızı diri tutuyor 2013’ün şehrimize güzellikler getirmesini diliyoruz.