Henüz ilkokul yıllarında, bayram yaklaşırken, şiir okuyacak öğrenciler seçilirken utangaçlığımdan

hiç öne atılamazdım. Öğretmenim ben de okumak istiyorum diyemez, şiir okuyan çocukları gıpta ile

izlerdim. Kendimi o kalabalık önünde şiir okurken hayal edip dururdum.

 

Sınıflarımızı süslerken ne için süslediğimizi bilmesek de içimizde, 23 Nisan heyecanı vardı. Her 23

Nisan’da sınıflar süslenir, meydanlarda şiirler okunur, trampetler çalar, oyunlar oynanırdı. Ne güzel

bir bayramdı o. Çocukluğumuzdan beri belleğimize kazınan üç kelime. ‘Yirmi Üç Nisan’… Hiçbir

bayramda şiir okuma şerefine erişememiştim. “Bugün 23 Nisan/ hep neşeyle doluyor insan” diye

haykıramamıştım. Yıllar geçti öğretmen oldum. Ve çocuklarıma her 23 Nisan’da şiir okutmak için

seçmeler yaparken hep sessiz kalanlara sordum: “ Şiir okumak ister misin?” “Okurum öğretmenim”

dedikten sonra havaya zıpladıklarında, onların ışıltılı gözlerinde yıllar öncesindeki kendimi gördüm.

 

Meğerse 23 Nisan çocuklara armağan edilen bir eğlence gününden bambaşka bir şeymiş. Meğer

23 Nisan, insanlığın haykırışı imiş. İnsan olmanın, erdemlerin hatırlandığı gün imiş. Türkiye

Cumhuriyetinin gözlerindeki ışıkmış. Meğer 23 Nisan bataklıkta açan bir çiçekmiş. 23 Nisan

çürütülmüş bir çınarın köklerinden doğan bir filizmiş. Meğer 23 Nisan sömürücü dünyaya ve orman

kanunlarına açılan bir bayrakmış. Meğer 23 Nisan yok edilmek istenen halkların dirilişi imiş. Meğer

23 Nisan uygarlık ışığıyla parıldayan büyük bir meşale imiş. Meğer 23 Nisan tekrar gülümsemeyi

hatırlatan ne güzel bir gün imiş.

 

“Çok büyük bayram bu bayram/herkese kutlu olsun.”

 

İşte çocukluğumda okuyamadığım ama öğretmen olduğumda ezgisiyle çocuklarımıza okuttuğum o

şiiri gülümseyerek tekrar mırıldanalım. O muhteşem çocukluk yıllarımıza hep birlikte dönelim mi?

 

Sanki her tarafta var bir düğün.

Çünkü, en şerefli en mutlu gün.

Bugün 23 Nisan,

Hep neşeyle doluyor insan.

 

İşte, bugün bir meclis kuruldu,

Sonra hemen padişah kovuldu.

Bugün 23 Nisan,

Hep neşeyle doluyor insan.

 

Bugün, Atatürk'ten bir armağan,

Yoksa, tutsak olurduk sen inan.

Bugün 23 Nisan,

Hep neşeyle doluyor insan.