imtihan ne zaman bitecek hepimiz biliyoruz.
Bu kadar dostlukların var onları nasıl unutursun? Hani iyi gün dostların varya onlardan bahsediyorum. Kötü günde selamını kesen, hayat ile nasıl cebelleştiğini bilmeden sadece gördükleri ile seni mutlu sanan dostlarından bahsediyorum hatırladın mı? Atalarım derki bir adamın üç arkadaşı olmalı imiş. Birincisi para arkadaşı. Hiç sorun etmeden maddi olarak her türlü yardımlaşabileceğin biri. İkincisi sır arkadaşı bu çok önemli kanımca.

Çünkü kimsenin senin hayatın üzerinde bilmediği her şeyi bilen bir kişi. Acaba kaç tane gerçekten sır arkadaşımız var hiç düşündünüz mü? Üçüncüsü ise hayat arkadaşı yani eşimiz.
Bu atalarımız bu sözleri söylerken neler yaşamış ki binlerce yıl sonra bile, biz hala onların söyledikleri sözlerle ders çıkarmak yerine gırgır, şamata olsun diye konuşabiliyoruz. Hâlbuki bu hayatın içinde o kadar gerçekleri anlatmışlar ki? Uzun uzun anlatmak yerine kısa cümlelerle dünya hayatını bize anlatmışlar. Biz ise bu günlerde bir arkadaşımız ile uzunuzun konuşsak bile hala anlaşılmamaktan bahsede biliyorsak, demek ki geçmişten fazla bir ders çıkarmıyoruz.


Cehenneme kadar yolun var sahte dostlarım uğurlar olsun demeyi bilemiyoruz. İntizar etmek bize neden zor gelir ki? Onlar bize her türlü fenalığı yapmaktan asla çekinmezken bu sahte dostlarımıza serzenişte bulunmak neden ama neden zor gelir ki? Onları kaybetmekten mi korkuyoruz? Onlar bizi kaybetmeyi göze almış be arkadaşım biz neden korkuyoruz ki?


Beni acımadan yakan, hayatta en büyük darbeyi vuran bu kişilikler daha sonra beni affet demesi nasıl katlanıyoruz hala anlamış değilim. Alışkanlık yapmışız artık bu tip dostluklara sadece gülüp geçmekle yetiniyoruz. Ama biraz düşününce ağlamamız gerekirken gülüyoruz burası biraz düşündürücü kalıyor. Düşününce kendimizi kötü hissetmekse cabası.


Yeniden merhaba desek mi bu hayata? Geçmişte ki kişilikleri hayatımızdan çıkarıp, yeni bir dünya kursak, acaba orda yine bu tarz dostluklara izin verimiydik? Hani imkânsız aşklar vardır ya işte bunlarda olmaması imkansız dostluklardır. Bu yüzden hayatın içindeki kendimiz kaybetmeden bu hayata gülümseye devam edelim.